Άρθρα και ανακοινώσεις

Ο εκφοβισμός και η βία στο σχολείο είναι ένα σοβαρό πρόβλημα. Είναι κάτι που μπορεί να το βιώνουν πολλά παιδιά και να τα τρομάζει τόσο πολύ, ώστε να φοβούνται να πάνε στο σχολείο.

Γενικά, εκφοβισμός είναι όταν ένα παιδί (ή μια ομάδα παιδιών) προσπαθεί σκόπιμα να πληγώσει σωματικά ή ψυχικά ένα άλλο παιδί, με αρνητικές πράξεις ή αρνητικά λόγια εναντίον του. Αυτό συμβαίνει πολλές φορές και προκαλεί λύπη και φόβο στο παιδί που εκφοβίζεται και δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του.

Ο εκφοβισμός μπορεί να συμβεί με πολλούς τρόπους:

• Με κλωτσιές, γροθιές, χτυπήματα με αντικείμενα, τρικλοποδιές, τσιμπήματα, σπρωξίματα ή καταστροφή αντικειμένων.
• Με βρισιές, προσβολές, απειλές που έχουν σκοπό να γελοιοποιήσουν ένα παιδί.
• Με έμμεσους τρόπους, «πίσω από την πλάτη» του παιδιού και γι’ αυτό είναι δύσκολο να τους καταλάβει κανείς. Για παράδειγμα, το παιδί που εκφοβίζει μπορεί να διαδίδει ψέματα ή άσχημες φήμες για το παιδί που εκφοβίζεται με σκοπό να μην το συμπαθούν οι άλλοι, να κάνει αρνητικές ή και χυδαίες χειρονομίες, να λέει αστεία που γελοιοποιούν το παιδί που εκφοβίζεται, να το αποκλείει από τις παρέες και τα παιχνίδια.
• Το παιδί που εκφοβίζει μπορεί να στέλνει στο παιδί που εκφοβίζεται μηνύματα με βρισιές ή χυδαίο περιεχόμενο στο κινητό του ή στο e-mail του. Ακόμη, μπορεί να διαδίδει ψέματα και άσχημες φήμες μέσω του διαδικτύου.

Όλα τα προηγούμενα μπορεί να συμβαίνουν πολλές φορές και για πολύ καιρό. Ο εκφοβισμός πληγώνει και τρομάζει τα παιδιά και επηρεάζει αρνητικά τη ζωή τους.

Η Ελλάδα δυστυχώς, δεν αποτελεί εξαίρεση στο φαινόμενο που βασανίζει τα παιδιά μας. Για την ιστορία… και σύμφωνα με μια μεγάλη έρευνα που είχε πραγματοποιηθεί προς διετίας περίπου, στο πλαίσιο ευρωπαϊκής καμπάνιας για το bullying, ένας στους τρεις μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα έχει πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού, ενώ ένας στους δύο μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης γίνεται μάρτυρας περιστατικών σχολικού εκφοβισμού.

Eίτε έξω από το σχολείο (35,38%) είτε στους διαδρόμους του σχολείου (32,7%), στη σχολική τάξη (24,4%), τη γειτονιά ή το πάρκο (21,84%). Σημαντικό ποσοστό μάλιστα (20,93%) είχε δηλώσει ότι υπήρξε θύμα σχολικού εκφοβισμού μέσω Διαδικτύου. Γιατί μη ξεχνάμε πως ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός, αποτελεί την πιο σύγχρονη μορφή εκφοβισμού, η οποία παίρνει εύκολα και γρήγορα διαστάσεις και εκτός σχολείου.

Το χειρότερο όμως απ΄όλα; Είναι πως πολλές φορές αν όχι τις περισσότερες, τα θύματα δεν το αποκαλύπτουν είτε γιατί φοβούνται, είτε γιατί ντρέπονται, είτε γιατί πιστεύουν πως φέρουν μερίδιο ευθύνης…

Μεγάλο πρόβλημα φαίνεται να είναι επίσης, η απάθεια με την οποία αντιμετωπίζει ο περίγυρος (σχολικός ή κοινωνικός) τα φαινόμενα εκφοβισμού.

Δείτε ένα 5λεπτο βίντεο με ένα πείραμα που έκαναν 2 νεαροί σε κάποιο κολέγιο στην Αμερική. Ο ένας από τους 2 παριστάνει το θύμα του σχολικού εκφοβισμού και ο άλλος τον θύτη.

Κάποιοι, βλέπουν την επίθεση που κάνει ο ένας νεαρός προς τον «ανυπεράσπιστο» συμφοιτητή του και φεύγουν τρέχοντας. Κάποιοι άλλοι κοντοστέκονται και καταλήγουν κι αυτοί στο να το βάλουν στα πόδια.

Ελάχιστοι είναι αυτοί που δεν μένουν αμέτοχοι. Άτομα που δεν θα σου γέμιζαν το μάτι. Μια νεαρή κοπέλα κι ένα παλικάρι που καταγράφει με το κινητό του το περιστατικό και που προσπαθεί να «μαζέψει» το θάρρος του για να συνομιλήσει με το «θύτη».

«Όταν νίπτει κανείς τας χείρας του σε μια σύγκρουση μεταξύ ισχυρών κι αδυνάτων, δεν σημαίνει ότι μένει ουδέτερος. Σημαίνει ότι παίρνει το μέρος των ισχυρών», είχε πει κάποτε ένας Βραζιλιάνος παιδαγωγός, ο Paulo Freire. Κι είναι ακριβώς αυτό. Γιατί αυτή η «στημένη» διαμάχη είχε ως στόχο να καταγράψει τις αντιδράσεις. Να δείξει πως ο εκφοβισμός δεν έχει μόνο ένα θύτη, αλλά πολλούς. Όλους εμάς που δεν συμμετέχουμε στην καταπολέμησή του, αλλά κλείνουμε τα μάτια, όταν αυτός συμβαίνει έξω απ” το «σπίτι» μας. Πώς περιμένουμε λοιπόν κάποιος ν΄αντιδράσει ή να μας βοηθήσει, στην περίπτωση που αυτό συμβεί και σ” εμάς;

Βοήθεια μπορούν ν” αναζητήσουν γονείς και μαθητές στην επίσημη σελίδα της Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου (Ε.Ψ.Υ.Π.Ε) εδώ.

Οδηγίες του Υπουργείου Παιδείας για τη μείωση και καταπολέμηση του φαινομένου της σχολικής βίας, μπορείτε να βρείτε εδώ