Το θέατρο στο ΓΕΛ Μακροχωρίου

Τίτλος θεατρικής παράστασης: Ποντικοπαγίδα
Είδος: Αστυνομικό
Τηλεοπτική πρεμιέρα: 28 Ιουνίου 1976
Διάρκεια: 104′
Σκηνοθεσία: Σπύρος Μηλιώνης
Συγγραφέας: Agatha Christie
Σενάριο: Νίκος Γκάτσος
Μουσική σύνθεση: Ιφιγένεια Ευθυμιάτου
Ηθοποιοί: Κατερίνα Βασιλάκου (Μόλλυ Ρόλστον), Νίκος Βασταρδής (ταγματάρχης Μέτκαφ), Ντόρα Βολανάκη (κα Μπόιλ), Γιάννης Ευαγγελίδης (υπαστυνόμος Τρότερ), Γιώργος Μπάρτης (κος Παραβιτσίνι), Θανάσης Μυλωνάς (Τζάιλς Ρόλστον), Πέρυ Ποράβου (δις Κέισγουελ), Γιώργος Χριστοδούλου (Κρίστοφερ Ρεν), Λουκιανός Ροζάν (ραδιοεκφωνητής).
Υπόθεση: Οκτώ άνθρωποι – πέντε άνδρες και τρεις γυναίκες – συγκεντρώνονται σε μια εξοχική πανσιόν, στο «Monskwell Manor», που το διευθύνει ένα νεαρό ζευγάρι, η Μόλλυ και ο Τζάιλς Ράλστον. Λίγες μέρες ψυχικής ηρεμίας και ξεγνοιασιάς τους περιμένουν…. Τουλάχιστον, έτσι πιστεύουν όλοι. Γρήγορα, όμως, θα διαπιστώσουν πως ανάμεσα τους έχει παρεισφρήσει και ένας στυγερός δολοφόνος, που ήδη έχει σκοτώσει κιόλας κάποιον στο Λονδίνο. Η δεσποινίς Λάιον ήταν το πρώτο του θύμα. Και τώρα, αυτή κιόλας τη στιγμή, ο άνθρωπος αυτός, αργά και μεθοδικά, προετοιμάζει ένα δεύτερο…. Ίσως και ένα τρίτο, με την απαράμιλλη ικανότητα του ανθρώπου που η ξεχωριστή ευφυΐα του κατευθύνεται από μια νοσηρή τάση εκδίκησης. Το χιόνι που πέφτει ακατάπαυστα ολόγυρα απ’ την πανσιόν, δημιουργεί γύρω απ’ τα εγκλωβισμένα πρόσωπα ένα αδιαπέραστο κλοιό, που ευνοεί θαυμάσια τα σκοτεινά του σχέδια. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει. Ο αστυνόμος Τρότερ θα δοκιμάσει ένα σωρό έξυπνα τεχνάσματα προκειμένου να παγιδεύσει το δολοφόνο, μα ο σατανικός αυτός άνθρωπος ξέρει να ξεγλιστρά…. Το μακάβριο μοτίβο, τα «τρία τυφλά ποντικάκια», θα συνοδεύει αδιάκοπα, σαν εφιαλτική υπόκρουση, το σκηνικό του τρόμου! Που θα σταματήσει το κακό και ποιο είναι το χέρι που σκορπίζει το θάνατο; Ποιο απ’ όλα αυτά τα πρόσωπα, δεν είναι αυτό που διατείνεται, αλλά η σκοτεινή αφετηρία του κακού;

Κλικ εδώ για προβολή του έργου

Τίτλος θεατρικής παράστασης: Δεν πληρώνω – δεν πληρώνω
Είδος: Κωμωδία
Τηλεοπτική πρεμιέρα: 10 Νοεμβρίου 1986
Σκηνοθεσία:  Στέφανος Ληναίος
Συγγραφέας: Dario Fo
Σενάριο: Άννα Βαρβαρέσου-Τζόγια
Μουσική σύνθεση: Βασίλης Δημητρίου
Ηθοποιοί: Έλλη Φωτίου, Στέφανος Ληναίος, Σταύρος Ξενίδης, Ζαφείρης Γαλάνης, Γιώργος Καρμάτης, Δημήτρης Πετράτος, Χριστίνα Στόγια
Σχόλια/Πλοκή: H Αντωνία γυρίζει με τα ψώνια του σούπερ μάρκετ στο σπίτι της και διηγείται στη Μαργαρίτα τα γεγονότα που συνέβησαν στο κατάστημα εξαιτίας της εκτόξευσης των τιμών.
Όσοι πελάτες πλήρωσαν στις παλιές τιμές φώναζαν ΔΕΝ πληρώνω, ΔΕΝ πληρώνω.
H Αντωνία φοβάται την αντίδραση του συζύγου της και κρύβει τις σακούλες με τα ψώνια κάτω από το κρεβάτι της.
Ο Τζιοβάνι γυρίζει από το εργοστάσιο και διηγείται και αυτός στην Αντωνία όλα τα γεγονότα στο σούπερ μάρκετ.
Tης τονίζει ότι, αν η δική του γυναίκα είχε ανάμειξη σε μια τέτοια κίνηση, Θα τη χώριζε οπωσδήποτε.
Μετά από λίγο, ένας αστυνομικός εμφανίζεται για να κάνει έρευνα.
Ο Τζιοβάνι Θα τον πείσει να μην κάνει, αλλά ύστερα από λίγο Θα αλλάξει γνώμη.
Η Αντωνία φέρνει στο σπίτι τη Μαργαρίτα, η οποία είναι έγκυος, αλλά ίσως και δεν είναι….

Κλικ εδώ για προβολή του έργου

Τίτλος θεατρικής παράστασης: Οι Γερμανοί ξανάρχονται (1977)
Είδος: Κωμωδία
Τηλεοπτική πρεμιέρα: 18 Ιουλίου 1977
Διάρκεια: 82′
Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος, Κώστας Ζωγόπουλος
Συγγραφέας: Αλέκος Σακελλάριος, Χρήστος Γιαννακόπουλος
Σενάριο: Αλέκος Σακελλάριος, Χρήστος Γιαννακόπουλος
Ηθοποιοί: Γιάννης Μιχαλόπουλος, Βασίλης Τσιβιλίκας, Βίνα Ασίκη (νοσοκόμα), Λευτέρης Ελευθεριάδης, Ορφέας Ζάχος, Δημήτρης Καλλιβωκάς, Γιάννης Μαλούχος (Ζήσης), Μαρία Μαρτίκα, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Δήμητρα Σερεμέτη, Εύη Τριανταφύλλου, Τάσος Ψωμόπουλος.
Σχόλια/Πλοκή: Η ιστορία μας ξεκινάει κάποιο μεσημέρι μετά τη λήξη του Β” Παγκοσμίου Πολέμου και φυσικά την απομάκρυνση των γερμανικών στρατευμάτων και από την Ελλάδα. Ο οικογενειάρχης Θόδωρος Γκινόπουλος έχει μόλις επιστρέψει στο σπίτι του μετά τη βόλτα στην αγορά όπου έντρομος βρέθηκε σε μια πρώιμη εμφύλια σύρραξη. Ξαποσταίνει στη γνωστή καρέκλα στην αυλή του και πριν πιει το μεσημεριανό ουζάκι του παίρνει έναν ύπνο και ονειρεύεται ότι τα γερμανικά στρατεύματα επέστρεψαν και πάλι και ότι η χώρα βρίσκεται ξανά υπό κατοχή. Το έργο ανέβηκε από το θίασο της μεγάλης ηθοποιού Μαρίκας Κοτοπούλη στο Θέατρο «Ρεξ» το 1947 με τους Βασίλη Λογοθετίδη, Νίτσα Τσαγανέα, Κάκια Παναγιώτου, Βίλμα Κύρου και Ντίνο Ηλιόπουλο.

Κλικ εδώ για προβολή του έργου

Τίτλος θεατρικής παράστασης: Εκάβη
Είδος: Αρχαίο δράμα
Τηλεοπτική πρεμιέρα: Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 1988
Διάρκεια: 93′
Σκηνοθεσία: Αλέξης Σολομός, Σταμάτης Χονδρογιάννης
Ποίηση: Ευριπίδης
Σενάριο: Τάσος Ρούσσος (μετάφραση έργου)
Μουσική σύνθεση: Μίκης Θεοδωράκης
Ηθοποιοί: Άννα Συνοδινού (Εκάβη), Νίκος Τζόγιας (Πολυμήστορας), Γιάννης Βόγλης (Αγαμέμνονας), Θόδωρος Μορίδης (Ταλθύβιος), Τάκης Χρυσικάκος (Οδυσσέας), Πίτσα Καπιτσινέα (τροφός), Μάνια Τεχριτζόγλου (Πολυξένη/χορός), Κατερίνα Βακαλοπούλου (χορός), Δέσποινα Δρεπανιά (χορός), Μάρα Κουκουλά (χορός), Βάγια Κωφού (χορός), Ρίτα Λαγοπούλου (χορός), Λ. Μπότση (χορός), Γιάννα Νικολοπούλου (χορός), Τατιάνα Παπαμόσχου (χορός), Μελίσσα Στοϊλη (χορός), Εύα Στυλάντερ (χορός), Μαρία Συλλοπούλου (χορός), Έλλη Χαραλάμπους (χορός), Κ. Χώτου (χορός), Δημήτρης Ποταμίτης (φωνή Πολύδωρου).
Σχόλια/Πλοκή: Ο Πολύδωρος (μικρότερος γιος του Πριάμου), λίγο πριν την πτώση Τροίας στέλνεται για να αποφύγει την επικείμενη σκλαβιά με αρκετό χρυσάφι στο βασιλιά των θρακών Πολυμήστορα. Εκείνος σκοτώνει τον Πολύδωρο, του παίρνει το χρυσάφι και το πτώμα του το πετά στη θάλασσα που το εκβράζει στις ακτές. Η Εκάβη μαζί με άλλες αιχμάλωτες των Αχαιών που επιστρέφουν νικητές κατασκηνώνει εκεί κοντά.
Το δράμα αρχίζει με το φάντασμα του Πολυδώρου που συστήνεται και περιμένει να συναντήσει τη μητέρα του για να τον θάψει και να μην περιπλανιέται.
Ακολουθεί είσοδος του χορού που υποβαστάζει τη γριά Εκάβη. Ακολουθούν οι ανάπαιστοι της Εκάβης και του χορού. Στη συνέχεια ο Οδυσσέας εμφανίζεται και ανακοινώνει την απόφαση των Αχαιών να θυσιάσουν την Πολυξένη (κόρη της Εκάβης). Ακολουθεί δραματικός διάλογος ανάμεσα στην Εκάβη και Οδυσσέα. Παρεμβαίνει και η Πολυξένη που φυσικά δεν είναι μικρόψυχη. Ούτως ή άλλως η σκλαβιά είναι βαρύτερη απ” το θάνατο. Η Εκάβη αυτοπροσφέρεται να την αντικαταστήσει αλλά δεν γίνεται κάτι τέτοιο. Μετά το χορικό εμφανίζεται ο κήρυκας Ταλθύβιος που φέρνει την σφαγμένη Πολυξένη για να την θάψουν. Της διηγείται τη θυσία. Η ευγενική στάση της κοπέλας προκάλεσε το θαυμασμό των Αχαιών.
Η Εκάβη στέλνει τη θεράπαινα να φέρει νερό να πλύνουν το πτώμα της Πολυξένης. Στο γιαλό βρίσκει το πτώμα του Πολύδωρου. Η Εκάβη συγκλονίζεται. Ο πόνος της είναι άμετρος. Σχεδιάζει την εκδίκηση.
Ο Αγαμέμνονας τη συμπονά και της παρέχει την προστασία του. Καλεί τον Πολυμήστορα και τα παιδιά του στη σκηνή της. Εκεί γυναίκες σκοτώνουν τα παιδιά του και τυφλώνουν τον ίδιο. Τότε εμφανίζεται στους Αχαιούς τυφλός και την κατηγορεί. Ο Αγαμέμνονας αθωώνει την Εκάβη επειδή δεν άρχισε την ωμότητα, αλλά ανταπέδωσε σε εκείνον που την άρχισε…

Κλικ εδώ για προβολή του έργου

Τίτλος θεατρικής παράστασης: Ο γλάρος
Είδος: Δράμα
Τηλεοπτική πρεμιέρα: 11 Μαϊου 1981
Διάρκεια: 135′
Σκηνοθεσία: Σταμάτης Χονδρογιάννης
Συγγραφέας: Anton Chekhov
Σενάριο: Λυκούργος Καλλέργης
Ηθοποιοί: Μάρω Κοντού, Ανδρέας Μπάρκουλης, Ντίνος Αυγουστίδης, Κούλα Αγαγιώτου, Καίτη Γρηγοράτου, Αλεξάνδρα Διαμαντοπούλου, Ειρήνη Καναρέλλη, Γιώργος Μπάρτης, Νίκος Παπακωνσταντίνου, Βασίλης Παπανίκας, Θανάσης Σταϊκούρας, Θόδωρος Συριώτης, Παύλος Χαϊκάλης
Σχόλια/Πλοκή: Ο Άντον Τσέχοφ γράφει το «Γλάρο» του το 1896 θέλοντας να δείξει πώς συντρίβονται οι νέοι χωρίς περίσκεψη από την παλιότερη γενιά. Το έργο θίγει την αιώνια αντιπαλότητα των μεγαλύτερων καλλιτεχνών έναντι των νέων. Η Αρκάντινα είναι μια φτασμένη ηθοποιός και ερωτευμένη με τον συγγραφέα Σόριν. Ταυτόχρονα παρακολουθούμε και τα βήματα της νεαρής ηθοποιού Νίνα -επίσης ερωτευμένης με τον Σόριν- που όμως δεν καταφέρνει ποτέ να καταξιωθεί ως ηθοποιός και να φτάσει την καριέρα της Αρκάντινα.
Η ματαιοδοξία του καλλιτέχνη δίνεται ανάγλυφα μέσα από την πένα του Τσέχοφ. Η ματιά του είναι εξαιρετικά διεισδυτική, καθώς μεταδίδει όλη τη δραματικότητα της ζωής των καθημερινών ανθρώπων μαζί με όλη της τη γελοιότητα. Γι” αυτό και ο «Γλάρος» είναι ένα από τα πιο αγαπημένα έργα για τους ανθρώπους του θεάτρου, οι οποίοι ανασύρουν θησαυρούς από τα κοιτάσματά του, αλλά και για το κοινό, που αναγνωρίζει στους ήρωες του πρόσωπα και χαρακτήρες με πάθη και αδυναμίες μέσα από τη δική του τη ζωή.
Πρόκειται για το πρώτο έγχρωμο «Θέατρο της Δευτέρας».

Κλικ εδώ για προβολή του έργου

Τίτλος θεατρικής παράστασης: Φον Δημητράκης
Είδος: Κωμωδία
Τηλεοπτική πρεμιέρα: 7 Μαϊου 1990
Διάρκεια: 147′ 
Σκηνοθεσία: Κανέλλος Αποστόλου, Γιώργος Εμιρζάς
Συγγραφέας: Δημήτρης Ψαθάς
Ηθοποιοί: Γιώργος Παρτσαλάκης (Δημήτρης Χαρίτος), Καίτη Γρηγοράτου (Άννα), Αγνή Βλάχου (Μαρία Χαρίτου), Δημήτρης Ζακυνθινός (Λεωνίδας), Μπάμπης Γιωτόπουλος (Σεραφείμ), Ηλίας Ασπρούδης (Γιάννης), Μαρίνα Δεληβοριά (Ιουλία), Ελένη Κρίτα (Φωφώ), Όλγα Δαλέντζα (Κατίνα), Κώστας Καγξίδης (Ζαρλάς), Πέτρος Αυγερινός (Α” πελάτης), Νίκος Δούκας (Β” πελάτης), Κώστας Τζουβάρας (χωροφύλακας).
Σχόλια/Πλοκή: 1942 Κατοχή. Ο Δημήτρης Χαρίτος έχει μια μεγάλη φιλοδοξία: να γίνει υπουργός! Όμως όλες του οι προσπάθειες αποτυγχάνουν. Και εκτός των άλλων, ο γιος του βγήκε αντάρτης στο βουνό δυσκολεύοντας ακόμα περισσότερο την ανέλιξή του στην πολιτική. Παράλληλα, ο αδελφός του Λεωνίδας, καθηγητής φιλολογίας πριν την Κατοχή, ανοίγει ένα μπακάλικο στο οποίο εργάζεται η κόρη του Χαρίτου, Άννα. Στην πραγματικότητα όμως το μαγαζί είναι μόνο η βιτρίνα. Κάτω απ΄ τις πατάτες και τις τομάτες που μεταφέρονται στα γύρω χωριά, κρύβονται όπλα και πολεμοφόδια, που προορίζονται για τους αντάρτες. Ο Χαρίτος βέβαια δεν ξέρει τίποτα για τις δραστηριότητες του αδερφού και της κόρης του. Ώσπου του παρουσιάζεται επιτέλους η ευκαιρία να γίνει υπουργός, όταν μεσολαβεί υπέρ του ο Ζαρλάς, ένας Έλληνας πράκτορας των Γερμανών…

Κλικ εδώ για προβολή του έργου